Sho-Ichidô is een samenstelling van de Japanse woorden voor de kunst van de kalligrafie (shodô) en eenwieler (ichi-rensha). Voor het project werd Kenzo Tokuoka uitgenodigd om samen een monumentale grafische taal te ontwikkelen met een lichaam, een eenwieler en chinese inkt als instrumenten. De motor van het onderzoek en de centrale vraag is hoe beweging sporen nalaat. Afgemeten en minutieus uitgekiende voorbereidingen gaan vooraf aan de momentopname waarvan het publiek getuige is. Op een enorm oppervlak laat de eenwieler van Kenzo lijnen achter die zijn beweging door de ruimte vastleggen en zo in dialoog met de ruimte een compositie vormen.